De uitslag...

"In Nederland is de afgelopen jaren veel veranderd, waar kinderen 20 jaar geleden pas in de derde klas leerde wat letters en cijfers waren krijgen ze dit nu in groep 1 al voor hun kiezen. De maatschappij streeft steeds meer naar perfectie en de druk om te presteren groeit elk jaar meer en meer, Het is helaas niet meer een uitzondering dat jonge kinderen van 8 jaar zich bewust zijn dat de cijfers van nu de toekomst van later bepalen. Steeds meer kinderen ervaren op jonge leeftijd stress als het gaat om presteren".

Vandaag 16 Juni 2016 krijgen veel jongeren de uitslag van hun examen. Gelukkig zullen er veel zijn die in 1x slagen, van harte gefeliciteerd met het behalen van jullie diploma!!

Maar wat als...?

Als moeder van een dochter die al eens een examen heeft gehad en een zoon die vandaag net als jullie kinderen wacht op uitslag weet ik als geen ander hoe dat voelt. Je voelt je als ouders gespannen, wilt graag iets voor je kind doen maar weet ook dat het even niet anders kan dan afwachten.

Waar je zoon of dochter normaal niet uit bed te branden is staan ze nu ineens vroeg aangekleed beneden, elke opmerking die je maakt is er 1 teveel, de spaning kun je aflezen aan de hele houding.

Niet gek natuurlijk want na jaren toewerken naar dit moment en dan wachten op uitslag is ook niet niks. De meeste hebben dit jaar een nieuwe school bekeken, keuzes gemaakt, zich ingeschreven en vaak ook al een kennismakingsdag gehad. Kamp, het school gala en de examens zijn voorbij het jaar is afgesloten de tas staat klaar want morgen worden de boeken ingeleverd, teken ze hun voorlopige cijferlijst of moeten ze een herexamen plannen. Hoe dan ook het jaar zit erop!

Iedereen heeft een brief gekregen waar een tijd opstaat dat de mentor gaat bellen, bij ons is dat in de namiddag, het wachten is begonnen...

Als jouw kind het telefoontje krijgt dat hij of zij gezakt is dan is dat een enorme teleurstelling hoe je kind daarmee om gaat hangt o.a van een aantal punten af;

• Persoonlijkheid
• Zelfbeeld
• Verwachtingen van de ouders en het kind zelf
• Stress in zijn of haar persoonlijke leven [ los van het examen ]

Als de mentor belt en je kind is gezakt zal het kind direct een kort gesprekje hebben over de mogelijkhed om een her examen te doen. Je kind zal dit nieuws toch moeten verwerken. Wat je als ouders beter niet kunt doen is meteen het gesprek aan willen gaan, hiervoor heeft je kind meestal geen ruimte.

Waarchijnlijk voelt het voor jouw kind als falen ''Alles is voor niets geweest, ik had gewoon nóg beter mijn best moeten doen...'' Je kind begint aan zichzelf te twijfelen ''ben ik nou echt zo dom?'' 

Wat kun je als ouder doen?

• Geef je kind ruimte voor de emoties, boos zijn mag, trek het je niet persoonlijk aan, het is situatie gerelateerd.
• Laat je kind even gaan, wees niet bezorgd, sommige jongeren hebben het nodig om zich af te reageren ze gaan sporten / winkelen /gamen / naar vrienden toe of zonderen zich even helemaal af. Ze zijn niet onverschillig maar zoeken naar de controle om verder te kunnen.

Voor jou als ouder is het ook goed om even stil te staan bij het nieuws, neem ook jouw afstand en ga net als je kind even iets ondernemen, ga een eindje wandelen bel met een vriend of vriendin of ga opruimen, neem een kop koffie of thee. Het maakt niet uit wat je gaat doen maar neem ook even de tijd om te verwerken dat het niet gelukt is. Je kind heeft jou nodig om verder te kunnen, te kunnen nadenken over hoe verder en stappen te ondernemen. het is dus belangrijk dat jouw emoties een plekje hebben gekregen voor je samen gaat praten, want dat moeten jullie, praten over hoe verder?

• Bespreek samen [ met school ] de mogelijkheid tot het doen van her examens.
• Maak voor de komende dagen een plan hoe je toewerkt naar het herexamen, vergeet niet dat in dat schema ook ruimte is voor ontspanning!!

De wereld lijkt even onder je voeten weg te zakken maar dat is natuurlijk niet het geval!! 

Geef je kind zelfvertrouwen, koppies op, rug recht en schouders en onder!!