Kleuren...

Daar is ie dan, de eerste mogelijkheden op maandag.

Toen ik vanmorgen nadacht over de mogelijkheden van deze week vond ik dat best wel een lastige. In de afgelopen week is er bij ons in het gezin veel gebeurt. Een dochter die wel of niet door kan naar een volgend leerjaar, zitten blijven of niet? Een zoon die gezakt is voor zijn examen en niet nog een jaar kan doen en een zoon waar testuitslagen vanbinnen kwamen die ons ondanks wetenschap toch tegen vielen.

Daar zit je dan naar een scherm te staren met de intentie jullie uit te leggen dat er altijd mogelijkheden zijn, maar nu zelf dat even heel lastig te vinden.

Waar ging het fout de afgelopen week dat het nu zo lastig is om de mogelijkheden te zien is de vraag die als eerste in mij op kwam. De oorsprong van het woord mogelijkheden geeft op zichzelf al antwoord, mogelijkheden is een positief woord wat gestoeld wordt door verwachtingen in ons zelf, als we vasthouden aan de verwachting zijn we minder goed instaat om verder te kijken. Het zakken van onze zoon was wel een behoorlijk ding, hij ging een herexamen in met een bijna onmogelijke opdracht maar toch verwacht je dat hij het wel zal halen, er hangt veel vanaf, een jaar extra kan in zijn geval niet en zonder diploma niet naar de gewenste opleiding op het gewenste niveau, je blokt dus als het ware de reële mogelijkheid op een verkeerde afloop, je verwachtingen en hoop nemen het over. In deze week was dit het punt waar alles om draaide, jezelf inprenten dat het bijna onmogelijk is maar uitgaan van het beste, tussen de spanning door rennen en vliegen om alles te doen wat je op de agenda hebt staan, de ene volle dag na de andere, geleefd worden in plaats van te leven. En dan ineens, lijkt de wereld even stil te staan, alles wat mis kon gaan ging mis, je hoofd zit vol je gedachte dwarrelen rond en proberen chaos te scheppen maar te vergeefs.

Wat was er fout?

Natuurlijk was er niets fout, het had alleen voorkomen kunnen worden had de chaos orde kunnen zijn en overzicht en waren de mogelijkheden zichtbaarder geweest en dus uiteindelijk meer rust.

Hoe los je dat dan op?

Als je voorziet dat je week veel drukte heeft kun je gaan werken met inventariseren, wat zijn de to - do dingen? Wat is belangrijk en wat niet? Kun je wellicht iets doorschuiven of overdragen aan een ander? Hoe dan ook om hier overzicht in te krijgen kun je werken met kleuren.

Stel;

Je hebt 6 punten in je agenda voor de week, verdeel ze dan onder in 3x2 groepjes.

Groen = de punten die je zeker als eerste moet doen bijvoorbeeld je gesprekjes op school of een artsen bezoekje

Geel = hier zet je 2 punten neer die je eigenlijk wel wil doen die week maar die minder belangrijk zijn dan de 2 met de rode kleur.

Rood = deze punten zet je voor de week uit je hoofd, schuif ze door of verplaats ze.

Als je rust creëert voor jezelf krijg je meer overzicht en zal je minder heen en weer dwarrelen met alle informatie die je ontvangt.

Het bezig zijn met deze oplossing bracht mij de nodige rust, ik had rust in mijn hoofde en lijf waardoor het weer mogelijk was om de mogelijkheden te zien, de mogelijkheden voor mij deze week staan weer op een rijtje, mijn kleuren lijstje is ingevuld en voor mij begint deze maandag dus met mogelijkheden!!

Ik ben erg benieuwd of jullie ook een week hebben gehad met vragen? Had jij de rust en het overzichZie jij de mogelijkheden?