Emotieregulatie

Kinderen met problemen binnen de emotieregulatie hebben vaak baat bij visualiseren, hiervoor zijn verschillende hulpmiddelen beschikbaar, één daarvan is de gevoelsthermometer.

Deze thermometer (stressmeter, woedemeter, emotiemeter, verdrietmeter of tijdlijnmeter) wordt gebruikt binnen de coaching om het kind en ouders te laten zien en ervaren dat een emotie meestal een opbouw kent.
Bijvoorbeeld in het geval van boosheid. Samen met het kind kun je blokje voor blokje aangeven waardoor de temperatuur stijgt.
Als het kind het punt heeft bereikt van een woede-uitbarsting kun je samen op zoek gaan naar manieren om de temperatuur weer te laten dalen.

Tijdens een begeleidingstraject waarbij het gezin te maken had met autisme en de daarbij horende gedragsproblematiek en emotieregulatie zijn we de thermometer in gaan zetten. Omdat deze problematiek gevolgen heeft voor het kind zelf maar ook voor het hele gezin zijn we opzoek gegaan naar mogelijkheden. De mogelijkheden bepaal je uiteraard op een rustig moment, zodat de uitvoering plaats kan vinden op het moment van de woede-uitbarsting.

Voordeel van het gebruik maken van deze thermometer
Het voordeel wat voorop stond was letterlijk visualiseren hoe hoog de temperatuur was en dus ook de opgebouwde frustraties, zodat er voor het kind zelf maar ook voor de andere gezinsleden zichtbaar was hoe hoog de stapeling was en daar dus makkelijker op kon worden geanticipeerd.

We introduceerde ook kleuren;

Rood, oranje en groen.

De rode stond voor ongewenst gedrag en groen voor oplossingen. Oranje stond voor pas op het gaat niet lekker, de prikkels zijn mij teveel.

De kleuren knipte we als ronde cirkels van papier.
 

Maar wat gebeurt er dan?

‘Bij autisme zijn het de prikkels die binnen komen maar niet verwerkt kunnen worden, emoties niet kunnen reguleren, die emoties zorgen er dan voor dat de boosheid en woede de overhand krijgen, de druk is letterlijk op een goed moment te hoog en dat zoekt een uitweg, boosheid en “ontploffen” is dan vaak letterlijk het gevolg. Verbale maar ook agressie zijn dan niet ondenkbaar

Met de thermometer namen we nul als geen boosheid en 7 als “ontploffen” want dat was in dit geval het cijfer waar het mis ging [let op, dit verschilt per kind], 10 wat het hoogste is bij de thermometer stond bij verlies van controle. Belangrijk was om nu in kaart te krijgen wat er gebeurde. In dit geval waren het externe prikkels, maar ook eerder ervaren prikkels bijvoorbeeld een opmerking op school die mee speelde in het opbouwen van de frustratie en het verliezen van de controle. Andere prikkels waren harde geluiden, gestoord worden bij een bezigheid, niet gehoord worden of onverwachte dingen zoals bezoek of verandering van het dagelijks ritme. Dit waren dus punten die hoorde bij rood, gedachte, gevoelens en acties. We zijn gaan oefenen om tijdens deze gevoelens een blokje bij de temperatuur te doen, zo werd inzichtelijk /visueel hoe ver hij afzat van het ontploffen.

De stap zetten.

Nu we in kaart/ visueel hadden wat er gebeurde tot het kookpunt en waar dit punt lag, konden we op zoek gaan naar de dingen die konden hepen om de boosheid te verminderen, de temperatuur te laten dalen. Een lastige opgave omdat autisme zit op het reguleren van emoties. We hebben toen afgesproken dat ouders gingen helpen, zodra de temperatuur opliep en er een blokje bij kwam gingen ze een oplossing aan, een groene oplossing, naar een rustig plekje gaan, zijn kamer. Ook een groene oplossing was om 3 kaarten te hebben, rood oranje en groen. Elke keer wanneer de boosheid opliep en hij liever niet gestoord wilde worden gaf hij dit aan met een rode cirkel van papier, oranje was het mag wel maar ik ben getriggerd en groen was, ja het is oké ik kan het aan om te praten met jou.

Wat leverde het op?                                                                                                                                                              

Het beoogde doel was om meer visueel te krijgen hoe de frustratie verliep, het probleem was dat het niet zichtbaar was voor de ander hoe hoog de stapeling zat, dit was pas zichtbaar op het moment dat er boosheid ontstond en controle verlies. Met het samen visualiseren was het voor de ander dus letterlijk zichtbaar wanneer er afstand moest worden genomen. Hiermee haalde je de frustraties niet weg maar konden ouders hem wel helpen de stapeling te verminderen.

Binnen de praktijk maak ik naast de thermometer o.a. ook gebruik van de emotiedobbelsteen, het stoplicht, de doos vol gevoelens en rollenspel. We kijken vooral naar de mogelijkheden en steken in op positief benaderen van de problematiek en kijken we naar de kwaliteiten van het kind. We passen het gebruik van materialen aan op het kind en zijn of haar behoeftes en mogelijkheden.

Heb jij ook een kind waar je mee vast loopt en niet goed weet hoe het aan te pakken? Neem dan vrijblijvend contact op, dan kunnen we samen bekijken wat we kunnen doen, samen kijken we naar de hulpvraag en de mogelijkheden.

De thermometer kun je vervangen door het stoplicht en is naast de thuissituatie en coaching ook inzetbaar op een groep. Het stoplicht is te gebruiken voor verschillende problemen en is bedoeld om oplossingsgericht te werken.
Een aantal voorbeelden zijn, emotieregulatie, gedragsproblemen, boosheid, angst, maar ook opvoedproblemen, leerproblemen en concentratieproblemen ongeremd gedrag of impulsief reageren.  Bij de Stoplicht methode is het de bedoeling dat het kind leert zijn aanzet tot gedrag [impuls] te stoppen of probeert uit te stellen en na te denken over de actie reactie die er ontstaat. Je probeert door te visualiseren ongewenst gedrag en de consequenties die ontstaan te verminderen. Het stoplicht werkt voor de meeste kinderen goed, drukke kinderen of kinderen die extra structuur nodig hebben maar ook kinderen gediagnosticeerd binnen de ass [autisme spectrum stoornis ] hebben baat bij het gebruik van het stoplicht. Het geeft ze sturing en visualisatie. Als je het stoplicht gebruikt op een groep is dat goed inzetbaar om;

•  overzichtelijk een beeld van een groep te verkrijgen              
• tijdens kringgesprekken
• bij individuele (kind) gesprekke
• tijdens oudergesprekken
• remedial teaching en IB  interne begeleiding]

Voorbeeld:

Een vraag die je zou kunnen stellen aan de hand van het stoplicht: 'Ik zie dat je de knijper in het rood zet. Hoe komt het dat je rood kiest en wat kan je doen om naar groen te komen?

Hoe jonger de kinderen en hoe groter de problematiek hoe meer begeleiding kinderen nodig hebben. Werken met kinderen blijft maatwerk dus je zal altijd moeten inzetten op de kwaliteiten en mogelijkheden van het kind.

Heeft u zelf ook interesse om dit product te gaan gebruiken dat kan! I

Informeer naar de mogelijkheden.